:ترس هایی که مردم را از راهپیمایی دور می کند چند نوع مختلف اند. باید در نظر داشت که هرچند ترس احساسی است برای حفاظت از جان و موجودیت شخص، اما بسیار مهم است که بدانیم ترس های غیر منطقی فراوان اند که نه تنها حفاظتی از جان و موجودیت شخص نمی کنند، بلکه جان و موجودیت شخص را هم در خطر قرار می دهند ("ترس برادر مرگ است"). بنابراین، ترس خوب و بد دارد. همه ترس ها نه تنها برای حفظ جان و سلامتی خوب نیستند، بلکه بسیار خطرناک اند.
ممکن است ترس از به خیابان آمدن (راهپیمایی) برای بعضی ها دلیلش شنیدن اخبار کشته و زخمی شدن باشد. اما آیا معدود کشته و زخمی شدن می تواند مردم را از به خیابان آمدن بترساند؟ واقعیت این است که کشته و زخمی شدن در جاده ها در یک روز تعطیلی و یا سیزه بدر بسیار بیشتر از یک روز راهپیمایی است. اما آیا این کشته و زخمی شدن ها توانسته است کسی را از تفریحات در جاده ها(سیزده بدر) بترساند؟ آیا تلفات یک ترافیک روزانه تهران کمتر از تلفات یک روز راهپیمایی است؟ بنابراین، می بینیم که ترس های غیر منطقی در وجود ما بسیارند. علاوه براین، یکی از علل عمده ترس (غیر منطقی) در رابطه با به خیابان آمدن این است که همه ما انسان ها از کودکی تربیت شده ایم که از امر و نهی پدر و مادرمان (و اولیاء مدارس) حساب ببریم و بر خلاف امر و نهی آنها کاری نکنیم. درغیراینصورت دچار ترس می شویم. با توجه به این واقعیت (روانی)، می دانیم که برای بسیار از مردم نا خود آکاه امر و نهی های رژیم جایگزین امر و نهی های پدرومادر(و اولیاء مدارس) می شود. بنابراین، اشخاص ناخودآگاه از این می ترسند که از امرونهی رژیم ("والدین و اولیاء مدرسه" ) سرپیچی کنند. آگاهی از علت و رشد اینگونه ترس های غیرمنطقی یکی از مهمترین راه های مبارزه با آنهاست.
به علاوه، شخصی که از آمدن به خیابان احساس ترس می کند باید به خود بگوید که آمدن به خیابان حق طبیعی من (انسان) است و هیچکس حق ندارد این حق خدادادی را از انسان (من) سلب کند. ضمنا تنفس عمیق و تمرینهای آرامش بدن (عضلات)ترس ها را کاهش می دهد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر